Waarom klampen mensen zich vast aan Facebook terwijl we iets veel mooiers hebben?
Soms vraag ik me echt af… wat zit er toch in dat blauwe monster waardoor mensen er niet vanaf loskomen?
Facebook kan een bericht van jou hebben gelezen voordat jij het überhaupt had geschreven, en tóch blijven mensen daar hangen alsof het een verslaving is.
En dan heb je PrideHives.
Warm. Menselijk. Kleurrijk. Mooi gebouwd. Veilig.
Een plek met liefde, creativiteit, humor, queer vibes en eindelijk eens een timeline die niet wordt overspoeld door reclames of trollen die je bestaan proberen te ontkennen.
Maar toch… Het voelt soms alsof ik sta te roepen in een grote leegte.
Een prachtige nieuwe wereld gebouwd — deuren open, lichten aan — maar iedereen zit nog bij oma Facebook op de bank, starend naar dezelfde oude muur.
Het doet soms pijn, eerlijk waar.
Niet omdat ik massaal applaus wil.
Niet omdat ik erkenning wil.
Maar omdat ik weet hoeveel queer mensen snakken naar een veilige plek… en die plek ligt hier, te wachten, klaar om te groeien.
En ondertussen scrollen ze door troep op Facebook:
– posts die ze niet eens boeit
– reacties vol haat
– berichten die niemand ziet
– groepen vol drama waar niemand écht naar elkaar luistert
Maar hey… Facebook is “makkelijk”.
Omdat iedereen er al zit.
En mensen houden nou eenmaal van gewoonte, ook al doet die gewoonte geen moer voor hun welzijn.
PrideHives is anders.
PrideHives is gebouwd met hart.
Met liefde.
Met respect.
Met een visie.
Met een veilige queer ziel erin verweven.
En ja… we zijn nog klein.
Maar elk groot platform is ooit klein begonnen.
Facebook zelf startte met twaalf man en een wifi-router uit 2004 die spontaan kon ontploffen.
Hyves begon met een handjevol early birds.
TikTok werd in het begin weggelachen als “muziekapp voor kinderen”.
Alles wat groots wordt, begint met stilte.
Met leegte.
Met die paar dappere zielen die durven zeggen:
“Ik blijf. Ik bouw mee.”
Luister…
Ik ben moe. Dat geef ik eerlijk toe.
Soms breekt het me dat ik zoveel liefde in PrideHives stop… terwijl Facebook me nauwelijks drie weergaven gunt.
Maar ik laat het project nu even rusten, want mijn batterij moet bijgevuld worden.
Het loopt niet weg.
En het wordt alleen maar mooier zodra mijn energie terug is.
Maar ik blijf geloven.
Waarom?
Omdat ik zie wat PrideHives kan worden:
een plek waar queer mensen geen algoritmische ruis zijn
een plek waar iedereen gezien wordt
een plek waar we elkaar opbouwen in plaats van afbreken
een plek die niet draait op hebzucht, maar op verbinding
En als je dit leest…
Jij bent deel van die magie.
Jij bent de reden dat PrideHives straks niet zomaar een platform is, maar een beweging.
Dus ja — ik erger me dood aan Facebook.
Maar ik geef PrideHives nooit op.
Want sommige dingen verdienen groei… zelfs als de wereld nog moet ontdekken hoe mooi ze zijn.
Love you all.
We bouwen door — samen. Altijd samen.
— Zohra
Soms vraag ik me echt af… wat zit er toch in dat blauwe monster waardoor mensen er niet vanaf loskomen?
Facebook kan een bericht van jou hebben gelezen voordat jij het überhaupt had geschreven, en tóch blijven mensen daar hangen alsof het een verslaving is.
En dan heb je PrideHives.
Warm. Menselijk. Kleurrijk. Mooi gebouwd. Veilig.
Een plek met liefde, creativiteit, humor, queer vibes en eindelijk eens een timeline die niet wordt overspoeld door reclames of trollen die je bestaan proberen te ontkennen.
Maar toch… Het voelt soms alsof ik sta te roepen in een grote leegte.
Een prachtige nieuwe wereld gebouwd — deuren open, lichten aan — maar iedereen zit nog bij oma Facebook op de bank, starend naar dezelfde oude muur.
Het doet soms pijn, eerlijk waar.
Niet omdat ik massaal applaus wil.
Niet omdat ik erkenning wil.
Maar omdat ik weet hoeveel queer mensen snakken naar een veilige plek… en die plek ligt hier, te wachten, klaar om te groeien.
En ondertussen scrollen ze door troep op Facebook:
– posts die ze niet eens boeit
– reacties vol haat
– berichten die niemand ziet
– groepen vol drama waar niemand écht naar elkaar luistert
Maar hey… Facebook is “makkelijk”.
Omdat iedereen er al zit.
En mensen houden nou eenmaal van gewoonte, ook al doet die gewoonte geen moer voor hun welzijn.
PrideHives is anders.
PrideHives is gebouwd met hart.
Met liefde.
Met respect.
Met een visie.
Met een veilige queer ziel erin verweven.
En ja… we zijn nog klein.
Maar elk groot platform is ooit klein begonnen.
Facebook zelf startte met twaalf man en een wifi-router uit 2004 die spontaan kon ontploffen.
Hyves begon met een handjevol early birds.
TikTok werd in het begin weggelachen als “muziekapp voor kinderen”.
Alles wat groots wordt, begint met stilte.
Met leegte.
Met die paar dappere zielen die durven zeggen:
“Ik blijf. Ik bouw mee.”
Luister…
Ik ben moe. Dat geef ik eerlijk toe.
Soms breekt het me dat ik zoveel liefde in PrideHives stop… terwijl Facebook me nauwelijks drie weergaven gunt.
Maar ik laat het project nu even rusten, want mijn batterij moet bijgevuld worden.
Het loopt niet weg.
En het wordt alleen maar mooier zodra mijn energie terug is.
Maar ik blijf geloven.
Waarom?
Omdat ik zie wat PrideHives kan worden:
een plek waar queer mensen geen algoritmische ruis zijn
een plek waar iedereen gezien wordt
een plek waar we elkaar opbouwen in plaats van afbreken
een plek die niet draait op hebzucht, maar op verbinding
En als je dit leest…
Jij bent deel van die magie.
Jij bent de reden dat PrideHives straks niet zomaar een platform is, maar een beweging.
Dus ja — ik erger me dood aan Facebook.
Maar ik geef PrideHives nooit op.
Want sommige dingen verdienen groei… zelfs als de wereld nog moet ontdekken hoe mooi ze zijn.
Love you all.
We bouwen door — samen. Altijd samen.
— Zohra
🌈 Waarom klampen mensen zich vast aan Facebook terwijl we iets veel mooiers hebben?
Soms vraag ik me echt af… wat zit er toch in dat blauwe monster waardoor mensen er niet vanaf loskomen?
Facebook kan een bericht van jou hebben gelezen voordat jij het überhaupt had geschreven, en tóch blijven mensen daar hangen alsof het een verslaving is.
En dan heb je PrideHives.
Warm. Menselijk. Kleurrijk. Mooi gebouwd. Veilig.
Een plek met liefde, creativiteit, humor, queer vibes en eindelijk eens een timeline die niet wordt overspoeld door reclames of trollen die je bestaan proberen te ontkennen.
Maar toch… Het voelt soms alsof ik sta te roepen in een grote leegte.
Een prachtige nieuwe wereld gebouwd — deuren open, lichten aan — maar iedereen zit nog bij oma Facebook op de bank, starend naar dezelfde oude muur.
Het doet soms pijn, eerlijk waar.
Niet omdat ik massaal applaus wil.
Niet omdat ik erkenning wil.
Maar omdat ik weet hoeveel queer mensen snakken naar een veilige plek… en die plek ligt hier, te wachten, klaar om te groeien.
En ondertussen scrollen ze door troep op Facebook:
– posts die ze niet eens boeit
– reacties vol haat
– berichten die niemand ziet
– groepen vol drama waar niemand écht naar elkaar luistert
Maar hey… Facebook is “makkelijk”.
Omdat iedereen er al zit.
En mensen houden nou eenmaal van gewoonte, ook al doet die gewoonte geen moer voor hun welzijn.
🌈 PrideHives is anders.
PrideHives is gebouwd met hart.
Met liefde.
Met respect.
Met een visie.
Met een veilige queer ziel erin verweven.
En ja… we zijn nog klein.
Maar elk groot platform is ooit klein begonnen.
Facebook zelf startte met twaalf man en een wifi-router uit 2004 die spontaan kon ontploffen.
Hyves begon met een handjevol early birds.
TikTok werd in het begin weggelachen als “muziekapp voor kinderen”.
Alles wat groots wordt, begint met stilte.
Met leegte.
Met die paar dappere zielen die durven zeggen:
“Ik blijf. Ik bouw mee.”
Luister…
Ik ben moe. Dat geef ik eerlijk toe.
Soms breekt het me dat ik zoveel liefde in PrideHives stop… terwijl Facebook me nauwelijks drie weergaven gunt.
Maar ik laat het project nu even rusten, want mijn batterij moet bijgevuld worden.
Het loopt niet weg.
En het wordt alleen maar mooier zodra mijn energie terug is.
Maar ik blijf geloven.
Waarom?
Omdat ik zie wat PrideHives kan worden:
✨ een plek waar queer mensen geen algoritmische ruis zijn
✨ een plek waar iedereen gezien wordt
✨ een plek waar we elkaar opbouwen in plaats van afbreken
✨ een plek die niet draait op hebzucht, maar op verbinding
En als je dit leest…
Jij bent deel van die magie.
Jij bent de reden dat PrideHives straks niet zomaar een platform is, maar een beweging.
Dus ja — ik erger me dood aan Facebook.
Maar ik geef PrideHives nooit op.
Want sommige dingen verdienen groei… zelfs als de wereld nog moet ontdekken hoe mooi ze zijn.
Love you all. 🌈💖
We bouwen door — samen. Altijd samen.
— Zohra 🐝✨
0 التعليقات
0 المشاركات
197 مشاهدة
0 معاينة